Νέες Μορφές Παρουσίας | Coming Soon

Την ώρα που ο κόσμος είναι ακινητοποιημένος και η σωματική επαφή απουσιάζει, επικρατούν νέες μορφές παρουσίας.

Επιλέγουμε να εφαρμόσουμε αυτή την επιβεβλημένη διακοπή και να αναστείλουμε το χρόνο ως μια πηγη για νεους αναστοχασμούς και προοπτικες. Προκειται για μια στιγμη που καλούμαστε να επιλέξουμε αναμέσα στα συστήματα σκέψης και φαντασίας που είναι προσβάσιμα , επιτρεποντας σε αυτη τη φαση να εξελιχθει περα απο το σκοταδι σε φως. Μια προσπάθεια να φέρουμε στο προσκήνιο νέες μορφές διασύνδεσης, νέες συνήθειες ζωής, έκφρασης [και] δραστηριότητας εντός της παροδικής φυσικής ασυνδεσιμότητας η οποία παραδόξως μας συνδέει όλους μαζί.

Μια ευκαιρία να στρέψουμε την προσοχή μας και να επιτρέψουμε στην παρούσα παγκόσμια έκτακτη ανάγκη να εμφυσήσει το πνεύμα της κοινότητας στη δημιουργική «φυλή» μας.

Με τις “Νέες Μορφές Παρουσίας”, καλούμαστε να σκεφτούμε πέρα από την οικεία μορφή παρουσίας, να βγούμε από τη ζώνη άνεσής μας και να αποβάλουμε την παρουσία, την “ταυτότητα” και το “εγώ” που μας χαρακτηρίζουν. Επιμεληθήκαμε μια σειρά διαφόρων εννοιών και μορφών που αναδεικνύονται ως βασικά ή υποκείμενα θέματα και πτυχές του έργου ή του λόγου των συμμετεχόντων του Milano Design Film Festival Greece της Αθήνας και όχι μόνο.

Οι καλεσμένοι καλούνται να επανεφεύρουν τον εαυτό τους μέσα από μία σειρά προσωπικών σημειωτικών, που συνδέονται πάντα με το έργο και το λόγο τους — να παρουσιάσουν, να συνδεθούν, και να επικοινωνήσουν πέρα από την «οικεία μορφή της παρουσίας», επιτρέποντας σε νέές μορφές αυτοπροσδιορισμού να αναδειχθούν.

Προσκαλούμε απαντήσεις διαφόρων μορφών έκρασης, φορείς διαφορετικών νοημάτων, «σχεδιασμένες» με αυθεντικότητα, διαφάνεια και αφιλτράριστη προσέγγιση, που αντικατοπτρίζουν αυτές τις έννοιες και συγχρόνως εστιάζουν και σηκώνουν την αυλαία, αποκαλύπτοντας ένα προσωπικό πορτρέτο.

 

 

Στην Παρουσία της Απουσίας, ποιες νέες μορφές παρουσίας επικρατούν μέσα στην πολυφωνική ουσία του καθιερωμένου ιερού;
Πώς παραμένουμε παρόντες;
Πώς επιλέγουμε να ανταποκριθούμε;

Στην Παρουσία της Απουσίας, τι είναι αυτό που αναδεικνύεται σαν ιδιαίτερα αξιοσημείωτο;
Τι πρέπει να προσέξουμε;
Με τι επιλέγουμε να συνδεθούμε; Πώς επιλέγουμε να συνδεθούμε;

Στην Παρουσία της Απουσίας, ποια είναι η νέα μορφή της κοινής|λαικής μας κουλτρούρας;
Πόσο βιώσιμα είναι τα συναισθήματά μας;
Πώς φιλτράρουμε τις σκέψεις μας;
Πόσες από τις ερωτήσεις μας επιδέχονται (τη δική μας) απάντηση;

Στην Παρουσία της Απουσίας, ποιες νέες σημασίες γεννιούνται;
Τι είναι νέο και τι παλιό;
Ποια είναι να νέα μοτίβα που ανακύπτουν εντός του ψηφιακού μας οικοσυστήματος;
Πώς συνυπάρχουν οι ψηφιακές μας αισθήσεις με τις νοητικές;
Ποιο είναι το νέο πρόσωπο της καινοτομίας;
Ποια ειναι τα δείγματα της ανθρώπινης έμπνευσης που ευδοκιμούν;

Στην Παρουσία της Απουσίας, τι είδους μεταμορφώσεις προκαλούνται;
Πώς επαναδιοχετεύουμε το χάρισμά μας να κάνουμε πράγματα;
Πώς μπορεί η δημιουργικότητα να ενεργοποιήσει νέα μέλλοντα;

Στην Παρουσία της Απουσίας, ποιος είναι ο ήχος της σιωπής, του ψιθύρου, της κραυγής;
Τι αποτελεί επικοινωνία και τι περισπασμό;
Πώς επανατοποθετούμε τον εαυτό μας μέσα στη διττή αυτή ουσία;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πόσες πραγματικότητες ενώνονται σε ένα κοινό σημείο;
Πόσα γεγονότα, εμπειρίες και προοπτικές αλληλοεπικαλύπτονται;
Με ποιον τρόπο ρέουν οι συνθήκες, αλλά αδρανούν οι ταυτότητες;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς μπορούμε να καταργήσουμε και να ξαναφτιάξουμε κόσμους;
Πώς μπορούμε να αναδιαρθρώσουμε τις προκαθορισμένες ιεραρχίες; Πότε η επικαιρότητα συναντά τη φαντασία;

Στην Παρουσία της Απουσίας, ποιες είναι οι παρατηρήσεις που κάνουν οι πόλεις μας;
Για τι μιλάει το τραγούδι της φύσης;
Ποιες είναι οι απηχήσεις του πολιτισμού, της πολιτικής, και της κοινωνίας;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς θα περιέγραφε κανείς την περιβολή της καθημερινής ετοιμότητας;
Πώς ενσωματωνώμαστε σε αυτήν;
Ποια είναι η σημασία της αυτάρκειας;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς μπορούμε να αλλάξουμε μέσω της αλλαγής, αν επιλέξουμε να αλλάξουμε;
Ποιες νέες μορφές εκτίμησης υπερισχύουν;
Ποιες είναι οι νέες σημασίες της προσαρμογής, της πρόσβασης και της ανθεκτικότητας;

Στην Παρουσία της Απουσίας, ποιες αναμνήσεις και συνειδητοποιήσεις κάνουν την εμφάνισή τους μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας;
Υπάρχει ένα ενιαίο όραμα;
Είναι τα έθνη και οι εθνικότητες τα νέα φαντάσματα;

Στην Παρουσία της Απουσίας, τι είναι τοπικό και τι παγκόσμιο;
Τι είναι πλέον αποδεκτό;
Πώς μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε το προσωπικό και το συλλογικό μας έδαφος;
Πώς μια σειρά καθημερινών τελετουργικών αντιμετωπίζουν το αναπόφευκτο έως ότου όλα επανέλθουν σε μία καλύτερη κατάσταση από αυτή που είναι αποτυπωμένη στη μνήμη μας;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς περιηγούμαστε στην πληθώρα των πληροφοριών που έχουμε στα χέρια μας;
Πώς μπορεί η ουδέτερη, περιεκτική και προνοητική γλώσσα της δημιουργικότητας να γεννήσει νέες σημασίες γύρω από τα υπάρχοντα πλαίσια αναφοράς;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς κάνει την επανεμφάνισή του το εφήμερο;
Εντός του ανεσταλμένου χρόνου, πώς σχετιζόμαστε με τον χρόνο;
Πώς αξιοποιούμε τον χρόνο μας για να αφιερώσουμε χρόνο στο να δημιουργήσουμε κάτι στέρεο;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πόσες προσωρινές ταυτότητες και περιβάλλοντα αναδύονται;
Πώς συλλέγουμε πληροφορίες;
Πώς θα μπορούσαν οι συμπτώσεις να μας δώσουν αμέτρητες δυνατότητες να δούμε τη ζωή;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς αντιδρούν οι αισθήσεις μας;
Τί αφηγούνται οι καταχωρήσεις των ημερολογίων μας;
Πώς αλλάζουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε οτιδήποτε αποτελεί, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέρος του μικρόκοσμού μας;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πού έγκειται η προσωπική αλλά ταυτόχρονα καθολική διάσταση;
Πώς μπορούμε να αναγεννηθούμε παρά την απουσία του «υλικού» καθρέφτη των δυνατοτήτων μας;
Πώς επανεξετάζουμε νέες μορφές ισορροπίας για να αντιμετωπίσουμε την πολυπλοκότητα;

Στην Παρουσία της Απουσίας, πώς ερμηνεύει κανείς τη διαρκή σύνδεση ως αποσύνδεση;
Με τι αντικαθιστούμε τις παλιές μας ανησυχίες;
Πώς μπορεί κάτι άσχημο να μετατρέψει κάτι όμορφο σε ακόμη πιο όμορφο;

 

Της  Άννη Μαρκιτάνη